Jakimi metodami wykonuje się badanie krtani?
W sytuacji, gdy obserwujemy niepokojące objawy ze strony górnych dróg oddechowych, gdy ból lub obrzęk w okolicach gardła utrzymuje się dłużej niż kilkanaście dni bądź gdy leki dostępne bez recepty nie przynoszą spodziewanej ulgi, należy jak najszybciej zgłosić się na wizytę do laryngologa. Wykonywane przez specjalistów z tej dziedziny badanie krtani – nazywane także fachowo laryngoskopią – stanowi jedną z podstawowych metod umożliwiających diagnozowanie wielu różnych dolegliwości oraz zmian patologicznych, począwszy od niegroźnego stanu zapalnego, na nowotworze kończąc. Co ciekawe, pierwszej uproszczonej obserwacji krtani dokonano już w 1854 roku, natomiast współcześnie dzięki dostępowi do zaawansowanych narzędzi oraz urządzeń pomiarowych, badanie trwa o wiele krócej i odznacza się znacznie większą precyzją wyników.
Metoda pierwsza – laryngoskopia pośrednia
W naszym gabinecie laryngologicznym w Radzyniu Podlaskim używa się przede wszystkim dwóch metod badań krtani – laryngoskopię pośrednią oraz bezpośrednią. Pierwsza z nich jest przeprowadzana z zastosowaniem specjalnego lusterka krtaniowego oraz źródła światła z lampy czołowej. Podczas obserwacji laryngolog prosi pacjenta o maksymalne wyciągnięcie języka, który na czas obserwacji zostaje przytrzymany gazikiem. Następnie do ust pacjenta wkłada się ogrzane lusterko (aby nie zaparowało), po czym opiera się je na podniebieniu miękkim, uzyskując tym samym lepszy widok na oświetloną lampą czołową krtań. Podczas badania pacjent zostaje poproszony o wypowiadanie głoski „e” lub „i”, aby lekarz mógł zweryfikować prawidłowość pracy krtani, a przy okazji także ocenić stan m.in. nagłośni, fałd przedsionkowych czy fałd głosowych. W przeciwieństwie do laryngoskopii bezpośredniej metoda pośrednia jest zaliczana do badań nieinwazyjnych.
Metoda druga – laryngoskopia bezpośrednia
Laryngoskopia bezpośrednia, określana także mianem badania endoskopowego, pozwala na znacznie dokładniejszą ocenę budowy oraz czynności krtani. W tym celu do jamy nosowej wprowadza się cienką, giętką kamerę zwaną endoskopem, która nie tylko pokazuje bieżący obraz, ale umożliwia także zachowanie filmu w pamięci komputera, co przydaje się przy dalszej diagnostyce pacjenta. Przed badaniem dopuszcza się zastosowanie znieczulenia miejscowego, aby zminimalizować nieprzyjemne odczucia oraz zmniejszyć odruchy wymiotne. Największą zaletą badania krtani z użyciem endoskopu stanowi możliwość odpowiedniego powiększenia i wyostrzenia uzyskanego podglądu, co ułatwia lekarzowi postawienie właściwej diagnozy. Z tego względu laryngoskopia bezpośrednia stanowi cenne narzędzie do wykrywania wielu zaawansowanych schorzeń, w tym przewlekłych oraz ostrych stanów zapalnych, niedostatecznej drożności krtani oraz zmian w obrębie strun głosowych (zarówno o charakterze nowotworowym, jak i nienowotworowym).
